تهران بیلیم یوردوندا قشقایلی اویرنجی لر ایلک سوزو دانیشدیلار

تهران بیلیم یوردوندا قشقایلی اویرنجی لر
ایلک سوزو دانیشدیلار

ریاحین وحشی جبال و صحاری ،گلهای شهر و گلستان را ،از یاد برده بود.عطر دانش دشتها و بلوط زارها را معطر ساخته بود.طنین خوش آهنگ شعر و سرود،در کوهها و کتلها پیچیده بود.فروغ علم از شب سیاه خانه به دوشان،روز روشن آفریده بود.از فرزندان چوپانان ،دور افتادگان،ازیاد رفتگان،هزاران آموزگارو دبیر فداکار،مهندس کاردان،طبیب حاذق،و مدیر برجسته پرورش یافته بود.

گروه دانشجویان قشقایی دانشگاههای تهران در تاریخ ۱۳تا۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۹ در همایش و نمایشگاه"جایگاه عشایر در تاریخ و فرهنگ ایران"حضور به هم رساندند.

 

در این نمایشگاه ،عشایر از قسمتهای مختلف ایران آمده بودندو فرهنگ و هنر خود را به نمایش گذاشته بودند.که شامل کرد،بختیاری ،شاهسون،ترکمن ،........و ایل بزرگ قشقایی بود.

سیاه چادر قشقایی که بیشترین ابهت و زیبایی را داشت در این میان قد علم کرده بود.بوی چادر ،بوی ایل ،بوی زندگی،بوی نان تازه،گلیم ،جاجیم،پایه پیچ ،الاچیق،و زنان غیور ایل که نقشهای کم رنگ شده را زنده میکردند.

برپاکنندگان این سیاه چادر از طایفه دره شوری و از عشایر استان اصفهان بودند.که محصولات انها شامل: صنایع دستی،مواد غذایی،زیورآلات زنان قشقایی،.......و در کل بازنمایی زندگی عشایر قشقایی بود.

ویک چادر سفید با بیرق قشقایی که یادگار معلم بزرگ ایلمان بود.یاد معلمی که در روز معلم خاموش شد.یاد محمد بهمن بیگی ،بنیانگذار مدارس عشایری.

این چادر شامل مواد آموزشی ،آرشیوی از عکسهای  مدارس عشایری سراسر ایران،ماکتهای آموزشی و معلمین دلسوز عشایری که اطلاعات آموزشی و شیوه تدریس در مدارس عشایری را ترویج می دادند.

و اما در بین این کاخ سیاه و مدرسه سفید عشایری ،غرفه ای که بیشتر از همه خود نمایی می کرد ،غرفه جمعیت دانشجویان قشقایی تهران بود.

غرفه شامل محصولات فرهنگی (کتاب ،سی دی ، نوار کاست و.........)،و صنایع دستی بود.غرفه دانشجویان قشقایی بیشترین بازدید کننده را داشت،و دوستان دانشجویی که از جان مایه گذاشته بودند.نه باران و نه آفتاب سوزان قادر نبود انها را از پای در آورد،آنها حاضر بودندبرای ایلشان ،فرهنگشان و در واقع زندگی شان جان فشانی کنند.

آنچه که بیشتر از همه توجه بینندگان را به خود جلب کرده بود لباس اصیل مردان و زنان قشقایی بود و بینندگان خواستار ملی شدن این لباس بودند.و در آخرین روز نمایشگاه ،مراسم اختتامیه بود .در این مراسم باز قشقایی بود که حرف اول را می زد.خانم بخشی پور به نیابت از ایل قشقایی ،با بیان احساسات خود راجع به ایل قشقایی ،فرهنگ قشقایی ،اصالت قشقایی و جایگاه آن در تاریخ ایران،اشک شوق را از چشمان همه حاضرین جاری ساخت.

از محمد بهمن بیگی گفت ،این که چه غریبانه امد و چه غریبانه رفت.بدون آنکه از او یادی بشود،و اینکه چه ها کرد و رفت.و نه تنها قشقایی ،عشایر ،بلکه کل ایران مدیون اویندو بس.

و در پایان تقدیر و تشکر از آقایان :تایماز طاهری،داریوش نره ایی،نادر  نامداری ،حامد علی پور ،یاشار لطیف پور ،پشوتن ،نادری،شمشیری ،پرویزی، حیدری،مصطفوی،شهبازی و .............

خانمها:پروین بهمنی،الهام بخشی پور،نرگس طاهری،زهره طاهری،شاداب هوشمندی،رخساره  قشقایی،فرانک پور طیب،لیلا فارسیمدان،و.....

وتمام دوستان قشقایی و غیر قشقایی که در برپایی این نمایشگاه ما را یاری کردند.

http://qashqaee.blogfa.com/post-98.aspx