درد مشترک

درد مشترک

قصه نیستم که بگویی

                   نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

              یا چیزی چنان که بیبینی

یا چیزی چنان که بدانی

                     من درد مشترکم

مرا فریاد کن

                            درخت با جنگل سخن میگوید

علف با صحرا                       

   ستاره با کهکهشان

و من با تو سخن میگویم         

     نامت را بمن بگو

دستت را بمن بده                   

    حرفت را بمن بگو

قلبت را بمن بده                    

    من ریشه های ترا دریافته ام

بالبانت برای همه لبها سخن گفته ام                 

                         و    دستهایت با دستان من آشناست

در خلوت روشن باتوگریسته ام                     

      برای خاطر زندگان

ودر گورستان تاریک با تو خوانده ام      

    زیباترین سرودهارا

زیرا که مردگان این سال                  

               عاشقترین زندگان بوده ند

دستت را بمن بده                                    

       دستهای تو با من آشناست

ای دیر یافته! با تو سخن میگویم    

                    بسان ابر که با توفان

بسان علف که باصحرا       

                            بسان باران که بادریا

بسان پرنده که با بهار          

        بسان درخت که با جنگل سخن میگوید

زیرا که من ریشه های ترا یافته ام    

 زیرا که صدای من با صدای تو آشناست[1]

اگر میخواهید دیگر تنها و بی یاور نباشید

اگر میخواهید دیگر در حاشیه قرار نگیرید

اگر میخواهید از یک موضع مستحکم و مطمًن در قضایا داخل شوید

اگر میخواهید سر نوشت خود را با سر نوشت مردم و سر زمین تان گره بزنید

اگر میخواهید در نقش یک انسان مبتکر، رسالتمند وسازنده زندگی کنید

اگر میخواهید خوشی هایتان را با دیگران قسمت کنید

اگر میخواهید دیگران در غمهایتان شریک شوند

اگر میخواهید دست نگر ، در مانده ، نا توان و طفیلی نباشید

اگر میخواهید در معاملات سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، ملی و .... دست بالا داشته باشید

بیایید با ارا ده آهنین و عزم کوهواره طلسم فر هنگ " نمیشود" را که مانند یک بیماری روانی همه گیر بر روح و روان قشقایی سر افراز ، ولی دردمند مسلط گردیده است،  بشکنیم ، و در عمل نشان دهیم که  "میشود" و خوب هم میشود اگر انسان هدفمند همت کند، اراده کند و پشت کار داشته باشد تحمل پذیری و از خود گذری داشته باشد.  خوب میشود اگر ما یکدیگر خود را تحمل کنیم و به یکدیگر خود ارج بگذاریم.

بیایید دست بدست هم داده با  اختلافات سلیقه یی  ، گروهی ، مذهبی ،  حزبی ،  و... وداع کنیم .

هما نگونه که  جویباران و چشمه ساران دامنه های دنا  باهم پیوسته و قره قاج ها را ساخته اند،ما و شما هم !

از هر تیره و طایفه یی  که هستیم، از هر ریشه و تباری  که هستیم، بهر مکتب و مذ هبی که تعلق داریم، از هر سر چشمه که آب میخوریم.

بیایید همه یکپارچه و یکدست کمر همت بر بندیم تا یک قشقایی  متحد و نیرومند را اساس گذاریم .

بیایید قشقایی را نیرومند را پایه گذاری کنیم تا درساختار ایران آباد و آزاد فردا نقش کلیدی داشته باشیم.

آنگاه با وسعت نظر و د ید بلندخواهیم یا فت که ما همه میوه یک باغیم ،و زاده یک خاک .

بیایید همه یکدل و یک زبان گرد هم آییم.بیایید همه با هم در یک فضای صمیمی و یکدلی پیمان وحدت و یکرنگی بندیم.

آگاهانه بیاندیشم ، شجاعانه گرد هم آییم ، عاقلانه تصمیم گیریم و جسورانه عمل نماییم.

تشکیل بنیاد قشقایی راهی است برای رسیدن به این آرزوها. به آرزوهایتان اندیشه و عمل کنید.

میگویند روز جنید بغدادی با یارانش در راهی میگذشت دید که دزدی را به دار زده اند نعرهِ کشید و پا های آویخته دزد را به چشمانش کشید و گفت بیبینید که این دزد در راهِ باطلش که انتخاب کرده بود  چنان استوار ماند که جانرا فدا کرد و شما چگونه مردانی هستید که در راهِ حق اینهمه کاهلی میورزید ، ماهم که امروز کمر خویشرا برای ایجاد مجمع سراسری قشقایی ها بسته ایم ، استوار میمانیم.

http://ghashghaietribe.persianblog.ir/post/147/