نوشته ای برای آزادی

نوشته ای برای آزادی

” از تبریز خبر می رسد که خیل عظیم هواداران تیم تراکتورسازی در غالب کاروانها و گروههای مختلف در حال سفر به تهران هستند . اگر چه می بایست بر اساس آئین نامه ها و قوانین سازمان لیگ برتر فقط ۱۰ درصد ظرفیت ورزشگاه آزادی به هواداران این تیم تعلق بگیرد اما پیش بینی می شود با توجه به حضور چشمگیر هواداران این تیم در بازی مقابل تیم پرسپولیس در ورزشگاه آزادی کمی بیش از ظرفیت قانونی برای هواداران این تیم در نظر گرفته شود . ”

این تنها بخشی از بیانیه سایت رسمی باشگاه استقلال هست، باشگاهی که ید بلندی در بیانیه دادن دارد، از بیانه علیه تیم های حریف گرفته تا بیانیه علیه بازیکنان خودش، پس نباید بیانیه ها و حتی سایت این تیم را جدی گرفت.
ولی یک نکته مهم هست، آنهم در بطن این بیانیه؛ تا به حال سرخابی ها را این جنین دست و پا گم کرده ندیده بودیم، سرخابی هایی که ادعایشان گوش فلک را کر کرده بود ولی چنان در برابر ارتش سرخ تراختور زبون گشته اند که پشت سرهم بیانیه می دهند، نامه نگاری ها و لابی بازی ها برای جلوگیری از یک اتفاق تاریخی، اینقدر زیاد شده است که حتی خودشان هم خجالت می کشند. یک سوال از اینان دارم ” اگر شما ها پر طرفدارید از چی می ترسید؟ اگر شماها گل سر سبد لیگ هستید چرا دست و پایانتان را گم کرده اید؟ اگر شما همیشه قهرمانید چرا دفترچه آیین نامه ها را بغل کرده اید؟ “

من جواب می دهم، سالها بود که شما خود را صاحبان لیگ می دانستید و همه قوانین همراه شما، از همه محکومیت ها بدور بودید. سالها بود که شما ها حتی وقتی که خطر سقوط تهدید می کرد دست هایی پشت پرده با آیین نامه های من در آوردی شما را نجات می داد. ( پس پس سال های دور وقتی در آسیا بود، با کناره گیری موقتش موافقت شد تا سقوط نکند.) سالها بود وقتی در ورزشگاه بجون هم می افتادید، کمیته انضباطی برایتان مهمانی خوش باش می گرفت. سالها بود هر جا می رفتید باید اول ورزشگاه، سرخابی می شد بعد میزبانان اجازه داشتند وارد ورزشگاه شوند و سالها بود وقتی با بی کفایتی بیت المال رو حیف و میل می کردید از بالا ها برایتان تبصره بودجه رد می شد تا مبادا سفر دوبی تان دیر شود….
گذشت آن دوران آنهم با درخش تیم سپاهان در آسیا و امسال در هم شکست آنهم با طنین ” یاشاسین آذربایجان “ در ایران، دیگر شما نبودید که ورزشگاهها را رنگین می کردید، تراختور فرزند خلف آذربایجان بود که جنوب و شمال ایران نمی شناخت ، هرجا باشد نوای خوش آهنگ ” آذربایجان وارالسون… ایستمین نری کور السون” به گوش می رساند.
ما می آییم تا آزادی را سرخ کنیم، ما می آییم تا پرچم سرخابی را پایین بکشیم، ما می آیمم تا پرچم رنگین لیگ با رنگهای ” سرخ، زرد، سفید، مشک و…” را به احتزاز در آوریم تا بعنوان یک طلیعه دار حق خورده شده ی تراختور ها ، شهید قندی ها، ملوان ها وذوب آهن ها و… پس بگیریم، ما می توانیم و خواهیم کرد.

” ای عاشقان ای عاشقان زنجیر به پای خود مبند، آزادی را در یاب……”

به قلم مدیر

http://trakhtorfans.com/?p=444#comments