tukmən səhra

خلیل غلامی

http://tabrizfoto.com/?p=565&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+tabrizfoto+%28%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87+%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86+%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%B2%29

گزارش خبری این اردو در سایت عکس آنلاین

گزارش ابوطالب ندری از اردوی ترکمن صحرا

روز ۲۳ بهمن ماه دوستان انجمن عکاسان تبریز برای عکاسی از استان و بخصوص ترکمن صحرا وارد استان شدند که باتوجه به هوای ابری و بارونی روز اول به بندرترکمن و به گمیشان رفته و از خانه های قدیمی که به راحتی امکان عکاسی نبود ( نیاز به هماهنگی داشت خانها شخصی بودند ) و تعدادی از مردم و بخصوص پیرمردهای این شهر مرزی در حاشیه دریای خزر و تالاب بین المللی گمیشان پرداختیم . روز اول برای دوستان عکاس روز خوبی نبود و ان تصوری که می کردند رو عایدشان نشد.

روز دوم هم به رغم ابری و بارندگی به سمت گنبد با این که هوا بارندگی بود به دوستان نوید داد که شرایط اب و هوایی استان گلستان و بخصوص گرگان اصلا قابل پیش بینی نیست در نظر بچه ها شوخی می اومد و وقتی علی اباد کتول رو رد کردیم یواش یواش هوا بهتر شد و به گنبد رسیدیم هوای افتابی که لکه های ابر در اسمان رو زیبا تر کرده بود رو از چشمان بچه ها می شد فهمید که خوشحالند.

علرغم هماهنگی و پرس وجوی زیاد متاسفانه تشابه اسمی نزدیک به هم و تلفظ روستاهای ترکمن نشین بجای این که از شمال گنبد سر در بیاریم از غرب گنبد سر دراوردیم که تا حالا ساعت ۱۲٫۳۰ظهر بود و با نظر دوستان به سمت گنبد برای عکاسی از مردم و زندگی روزمره شهری گنبد رهسپار شدیم.

شهر در استانه تعطیلی ظهر بود که همه خریدهاشون رو کرده و برای ناهار یواش یواش بسته می شد که عکاسان تبریزی از چند خیابان و پارک ملی شهر (همان بلندترین برج اجری جهان یعنی میل گنبد ) پرداختند که چیزی که باعث تعجب و به وجد امدن دوستان عکاس شد! پژواک سخن در روبری میل که جایی مخصوص هست که زمانی در داخل دایره قرار بگیری و رو به میل اجری صحبت کنی صدا به صورت استریو میشه یا این که احساس می کنی در فضایی در بسته هستی که صدا چند برابر به گوش می رسد. و بعد ان در داخل برج هم که پژواک صدا داشت به خواندن اهنگهای ترکی به صورت جمعی شدند که باعث خوشحالی بازدیدکنندگان و توریستها شد که بازدیدکنندگان هم نیم ساعتی رو به گوش کردن پرداختند و اونها هم با موبایل فیلم کرفتن احتمالا بلوتوث ان هم تا چند وقت دیگه بدست شما می رسه!

نکته جالب و عبرت اموز برای بچه ها و برای شما باشه که با توجه به سنت و بافت فرهنگی و لباس های خاص ترکمن ها بچه ها مشغول عکاسی از خانم ها و اقایون شدند که در این بین کافی بود یک نفر اعتراض کنه که چرا از من عکس گرفتی؟ و بقیه ماجرا! دختر خانمی اعتراضی داشت که با توضیحات و پاک کردن عکس ایشون ماجرا به همینجا ختم شد … البته در این بین کسانی هستند که از اب گل الود ماهی می گیرن و کاسه داغتر از اش می شن که باید حواست به انها باشه ! البته چیز مهمی که باید در نظر داشته باشیم اینه که هر منطقه و هر جایی فرهنگ خاص خودش رو داره و باید رعایت اصول و احترام به فرهنگ اونجا گذاشت. اگر عکس العمل به موقع و درست نشون ندی صدمات و اتفاقات ناگواری پیش خواهد امد.

در این بین زیاد گرفتن از یک شخص و زوم کردن روی ان، شخص رو حساس می کنه که این بستگی به شناخت از انجا دارد. روز سوم هم روز دوشنبه به بازار هفته ای بندر ترکمن رفته و بچه ها از کل بازار دیدن و به عکاسی مشغول شدن که امیدوارم عکس های خوبی گرفته باشند. روز دوشنبه بعد از بندر ترکمن کلید و وسایل را برای حرکت به طرف تبریز جمع کرده بودند ناگزیر شدند که یک شب دیگه برای دریافت دفترچه راننده مینی بوس که به علت رانندگی بیش از حد و تک راننده بودن در ساعا یک شب ۲۳ بهمن ماه ضبط شده بود رو بگیرند ماندند که در این جا مجموعه سازمان تعاون روستایی استان و سرایدار محترم نهایت همکاری در بحث اسکان بچه ها در نماز خانه و سوییت رو لحاظ کردند که دو شب بیش از صحبت های اولیه ما بود.

و روز سه شنبه بعد از تعطیلی ها صبح زود برای تحویل دفترچه به مرکز پلیس راه استان رفتیم که متاسفانه با برخورد … مسؤول دفترچه برخورد کردیم که درجا نوشتند برای تحویل دفترچه مینی بوس باید ۴۵ روز دیگه یعنی سال ۸۹ باید مراجعه کنی و مینی بوس بدون دفترچه امکان حرکت نداشت که بچه ها ساعت ۱۴ از ترمینال مسافربری ۱۴ بلیط گرفتند و با اتوبوس رهسپار تبریز شدند و مینی بوس هم خالی به طرف تبریز رفت! حالا کجا مینی بوس رو بخوابونند خدا می دونه!

پی نوشت و تک شات ها :

صمیمی بودن گروه و بچه ها برایم بسیار جالب بود و چقدر هوای همدیگر رو دارند.

ترکی خواندن و نجوای ان ها اصلا متوجه نمی شدم اما گه گاهی علی حامد اقای حقدوست برام ترجمه می کرد.

از صبر و حوصله راننده و مخصوصا بچه ها که چطور با سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت بله دقیقا ۵۰ کیلومتر بیشتر نه! یعنی ۵۱ یا ۵۲ کیلومتر هم تجاوز نکرد تحمل می کردند؟

و …

http://up.iranblog.com/37261/1266275244.jpg

خانه ی عکاسان تبریز در ترکمن صحرا

http://up.iranblog.com/37261/1266255653.jpg

ماسوله پربرف و مه گرفته. گردشگران زمستانی از هر سوی ایران به این منطقه آمده تا از صنایع دستی و بافت خانه های کاه گلی و مردمان اش دیدن کنند. ماسوله در ۵۵ کیلومتری رشت در استان گیلان قرار دارد. این شهر در ناحیه‌ای کوهستانی و جنگلی در دامنه‌ای صخره‌ای با وسعت ۱۶ هکتار و ارتفاع ۱۰۵۰ متر از سطح دریای آزاد ساخته شده‌است. ماسوله در ۳۲ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن قرار دارد و از غرب به خلخال، از شمال به ماسال و از جنوب به طارم محدود است

•