دو مسابقه ی سرنوشت ساز تا انتهای لیگ دهم؛ فریاد تیراختور از میان هیاهوها؛ میخواهم آسیایی شوم، مرا آسوده بگذارید!

TractorFansPortal.Com. تیراختور به کدامین سوی می رود؟ آیا تیمی که دهها میلیون هوادار امیدهایشان را با آن گره زده اند از میان این التهابات و جار و جنجالها سر به سلامت بیرون خواهد آورد؟ براستی چرا اینگونه شد؟ تیراختور از کجا و از چه چیزی ضربه می خورد؟ آیا واقعاً عوامل بیرونی تمام هم و غم خود را جهت ممانعت از به آسیا رسیدن طوفان سرخ آذربایجان بکار انداخته اند؟ و و و ...!

پرسشهایی مانند موارد طرح شده در فوق و سایر سؤالات مشابه چنان ذهن متلاطم دست اندرکاران و هواداران پرشمار این تیم مردمی را در خود غوطه ور ساخته اند که اگر بگوییم هدف اصلی آن در درون این هیاهوها گم شده است پربیراه نگفته ایم. شاید خیلی تعجب آور باشد که تمامی این کشاکشها جهت جامه ی عمل پوشاندن به هدف به آسیا رسیدن این تیم پرآوازه باشد اما حواشی جانبی چنان بر آن مستولی گردند که بکل سبب به فراموشی سپرده شدن این رویای دست یافتنی گردند.

تیراختور از مجموع سه مسابقه ی خانگی اخیر خود مقابل فولاد، سپاهان و صبا فقط یک امتیاز کسب نموده است که اگر تساوی مقابل فولاد که به لطف گل علی علیزاده که در آخرین لحظات وقتهای اضافی بدست آمد بوقوع نمی پیوست در طی سه بازی حتی از دستیابی به حداقل امتیاز هم محروم میشد. شکست تراژدیک مقابل سپاهان در مقابل صبا نیز به گونه ای دیگر تکرار شد اما اینبار التهابات این مسابقه ی اخیر چنان بر تیراختور سیطره یافت که خسارات مترتب بر آن حتی به بهای گزاف از دست رفتن آسیایی شدن تیم نیز می تواند تمام شود. در این مسابقه نیز سرمربی تیم مطابق معمول با فرافکنی ضعفهای تیم تحت هدایت خود و ربط دادن شکست مقابل حریف نه چندان قدرتمند خود به عواملی مانند کم کاری بازیکنان، اشتباهات داوری و ... از پذیرش مسئولیت شکست سرباز زد البته در اینکه مسائل بازی با صبا، بویژه اشتباهات داوری تأثیر زیادی در رقم خوردن نتیجه ی بازی داشت تردیدی وجود ندارد اما نکته ی ظریفی که در این میان نهفته است این است که تیمی که حاضر به پذیرش ضعفهای خود نبوده و بدون هیچ برنامه و تمهیدات مشخصی پا به چنین مسابقات حساس بگذارد قادر به غلبه بر حریفان خود که با تمام قوا و با شناخت کامل از نقاط قوت و ضعف آن به مصافش می آیند نخواهد بود.

در مسابقات اخیر ترکیب فرستاده شده ی تراکتور به درون زمین پر از اشتباهات متعدد بوده است که مواردی مانند دستکاری خط دفاعی تیمی که رکورددار کمترین گل خورده در لیگ دهم می باشد با جایگزین نمودن بازیکنی مانند داود دانش دوست بجای مجتبی ترشیز و به تبع آن تبدیل این خط به تونلی باز برای حریفان؛ بیرون کشیدن لئوناردو پیمنتا در بازی با صبا که طراح حملات تیم بود و تا لحظه ی خروج از زمین بازی موفقی را از خود به نمایش گذاشته بود و جایگزین نمودن سه مدافع بجای 3 مهره ی تهاجمی درون زمین در شرایطی که مهاجمانی مانند محمد احمدپوری با وجود صرف هزینه ای گزاف برای خرید وی برای رفع مشکل گلزنی تیم مدتهاست به نیمکت چسبانده شده اند؛ بیرون ماندن بازیکنی مانند آندرانیک تیموریان با بهانه ی مصدومیت که مشخص نیست کی و کجا چنین مصدومیتی گریبانگیرش گشته است؟؛ ناهماهنگی و اشتباهات متعدد بازیکنان، علی الخصوص در خط دفاعی؛ وجود اشکالات بارز در سبک بازی تیم؛ رفتن به مصاف حریفان بدون هیچ برنامه ی خاص و ... فقط مواردی از آن می باشد.

به رغم فوتبال ناجوانمردانه ای که تیم صبا در حین مسابقه از خود به نمایش گذاشت و اظهار نظرهای غیر اخلاقیی که سرمربی و مدیریت این باشگاه پس از مسابقه داشتند نکته ی مثبتی نیز در بین اظهارنظرهای عبدالله ویسی، سرمربی این تیم به چشم میخورد ایشان با بیان اینکه «تخصص من بردن تیمهای بااسترس است» دست روی یکی از نقاط حساس و در واقع پاشنه آشیل تراکتور گذاشته بود که تیم سپاهان نیز با شناخت این ضعف تیراختور، با راه اندازی جنگ روانی و رسانه ای تلاش بر تغییر جو ورزشگاه به نفع خود نموده و در واقع فشار سنگین ناشی از مسابقه را از روی خود برداشته و بر دوش تیراختور گذاشته بود. حال سرمربی تیم و مدیریت باشگاه تراکتور بایستی به این سؤال پاسخ دهند که چرا تیمی که در کورس رقابت شدیداً فشرده جهت آسیایی شدن قرار دارد باید تا این حد در استرس باشد؟ چه تمهیداتی جهت آرامش بخشی به بازیکنان بکار بسته شده است؟

کمالوند بایستی بداند که در این شرایط حساس در پیش گرفتن رویکرد «فرار به جلو» با مطرح نمودن اظهاراتی مانند اخراج 10 بازیکن تیم جهت کاستن از تألم هواداران و اقداماتی از روی احساس از قبیل به پایان رساندن فصل با بازیکنان رده ی جوانان و امید بهیچ وجه چاره ی کار تیراختور نخواهد بود. ایشان بایستی آگاه باشند که هواداران تیراختور به تأسی از منش والای نشأت گرفته از هویت و فرهنگ بی بدیل خود بدلیل حمایت از تیم محبوب خود حتی ممکن است در مقابل بازی افتضاح تیم تحت مربیگری وی شعار «عیبی یوخ» را نیز سر دهند و یا برخلاف هواداران لمپن سرخابیهای تهران مربی تیم خود را به باد دشنام و ناسزاهای آنچنانی نگیرند اما وی هیچکدام از اینها را نباید به حساب محبوبیت خود در بین هواداران گذاشته و با بازی با کلمات احساسات میلیونها هوادار را به بازی بگیرد. مسئولیت شکست تیم به هر نحوی، به هر دلیلی و تحت هر شرایطی هم اتفاق افتاده باشد از گردن سرمربی تیم ساقط نمی تواند بشود. کمالوند قبل از شروع فصل بارها اعلام نمود که در این فصل تراکتور برای قهرمانی بسته خواهد شد و تیمهای دیگر خیال قهرمانی را از سر خود بیرون نموده و برای دومی بجنگند و اکنون ضمن آنکه قهرمانی تیم در لیگ برتر بطور کامل منتفی گشته است، با شکستهای سریالی در داخل خانه و در مقابل چشمان بهت زده ی دهها هزار هوادار دوآتشه در ورزشگاه و میلیونها بیننده ی تلویزیونی، فرصت طلایی آسیایی شدن آن نیز به اما و اگر کشانده شده است اما با این وجود وی بایستی ملتفت باشد که هواداران در دو بازی آینده انتظار موفقیت تیم را داشته و تحت هیچ شرایطی از خواسته ی آسیایی شدن آن کوتاه نخواهند آمد.

اکنون پرداختن به حوادث بازی با صبا نبایستی بازی فوق العاده حساس با سایپا را تحت الشعاع و در سایه قرار دهد. سایپا در طی دو فصل اخیر همواره موی دماغ تراکتور بوده است و در صورتیکه بی برنامه گی بازی با سپاهان و صبا در این مسابقه نیز تکرار شود کمالوند باز هم بازنده ی جدال با مایلی کهن کارکشته ای خواهد بود که تاکنون نشان داده است راه پیروزی بر تیراختور را بخوبی می داند و به پشتوانه ی همین شناخت، در فصل قبل تراکتور را در ورزشگاه سهند مغلوب تجربه ی خود نمود. باشگاه تراکتور ضمن تلاش برای پاسداشت حقوق حقه ی تیم و هواداران در مسابقه با صبا بایستی سریعاً خود را از درون التهابات این بازی بیرون کشانده و با برنامه ریزی مطلوب و اتخاذ تدابیر مناسب به استقبال دو مسابقه ی حساس آینده برود. دیروز با تمامی اتفاقات پنهان شده در دل آن به خاطره ها پیوست باید به فردا و فرداهای روشن آینده فکر نمود.

آرتان آرمان

http://tiraxtorfans.com/1389-08-16-08-21-07/2007.html