یادگار سردار قشقایی
استان چهارمحال و بختیاری، شهرکرد، 5کیلومتر مانده به شمال شهر سامان ، پل تاریخی زمان خان! این سرراست ترین آدرسی است که شما را به تاریخی ترین بنای زاینده رود می رساند.
پلی که در دوران ساسانیان، به دستور یکی از سران ایل قشقایی آن دوره به نام زمانخان ساخته شد تا کوچ ایل را از روی رودخانه زایندهرود ساده تر کند.
با این حال، امیر حسین نیکزاد در کتاب شناخت سرزمین چهار محال زمان ساخت این پل را به دوران صفویه نسبت می دهد و می نویسد: «ظاهرا قبل از ساخت پل زمانخان آب رودخانه زاینده رود منحرف و با حجاری و کوه تراشی صخره ها پل زمانخان بر روی دوز بانه صخره ای ساخته شد.»
پل تاریخی زمان خان، 30متر طول دارد و 13 متر ارتفاع. با دو دهانه 8متری جناغی که اطراف سه پایه سنگی قرار گرفته اند. بنای پل زمان خان با سنگ آجر و ملاط گچ و ساروج ساخته شده است. پیش از احداث این پل، پل های دیگری هم در این منطقه ساخته شده بود اما همه آنها به دلیل نبود پایه های محکم و جانمایی دقیق بر اثر طغیان رودخانه تخریب شده بودند. اما پل زمان خان از آنجایی که در نقطه ای مرتفع و روی صخره ای محکم ساخته شده است، از طغیان های فصلی بهار در امان ماند تا قرن ها بعد، به عنوان یکی از میراث تاریخی شهرکرد شناخته شود.
در حقیقت تصمیم هوشمندانه زمان خان برای به کار گیری صخره به عنوان پایه و موج شکن و قرار دادن دهانه های پل بر روی آن، باعت شد مقاومت پل چند برابر بیشتر شود. روی پل زمانخان جان پناهی به ارتفاع یک متر دیده می شود و این در حالی است که به موازات طول پل هم مسیر سرراستی برای عبور سالم رهگذران و چهار پایان در نظر گرفته شده است.
تعمیرات بنا
در سال 1202 کارگزاران حکومت صفوی برای اولین بار پل زمان خان را ترمیم و بازسازی کردند و در سال 1321 شمسی حاج عبدالحسین قزوینی مالک قریه جمعالی یک بار دیگر این پل را تعمیر و مرمت کرد.
امکانات توریستی
اگر گذارتان به شهرکرد و حوالی این پل افتاد، می توانید در دهکده سیاحتی زاگرس اقامت کنید. این دهکده واحدهای اقامتی زیبایی دارد که مشرف به زاینده رود و پل زمانخان هستند و در حقیقت در مجاورت این پل بنا شده اند. اطراف این پل پر از باغ های سرسبز با درختان میوه است که مناظر شگفت انگیزی را به وجود آورده اند.
علاوه بر این، هتل گل های سامان هم در آن نزدیکی قرار دارد و می توانید برای اقامتتان روی این هتل هم فکر کنید. پارکینگ، سکوی نشیمن، آب آشامیدنی، تجهیزات جهت بازی کودکان، فضای سبز و هر چیزی که نیاز داشته باشید، در این منطقه برایتان فراهم است. به علاوه این که فاصله شما در این اقامتگاه ها تا پمپ بنزین سامان 2 کیلومتر خواهد بود و احتمالا مشکل بزرگی بابت بنزین زدن نخواهید داشت.
شهر سامان: بو شهر تورکلرین شهریدیر
http://www.tebyan.net/social/sevencontinents/irantour_geographical_/2010/8/19/134327.html#
ادامه مطلب ...فَرادُنبه یکی از شهرهای شهرستان بروجن، استان چهارمحال و بختیاری است. این شهر کوچک در ۷ کیلومتری غرب بروجن قرار دارد و نام اصلی آن پارا دنبه میباشد. جمعیت آن ۱۳۹۶۰ نفر است (برآورد سال ۱۳۸۳).
پیشینه پیدایش فرادنبه را به بیش از ۴۰۰ سال پیش نسبت میدهند که گویا چهار قلعه در اطراف آن وجود داشت. همچنین از این محل به نام پیر دامنه با ۸۰۰ نفر جمعیت در سفر نامهای مربوط به سال ۱۳۲۳ هجری قمری یاد شدهاست.
مردم این شهر بیشتر ترک زبان و احتمالاً از طایفه اَبیوِردی (از طوایف ایل قشقایی که از ناحیهای در شمال خراسان به فارس وسپس به بختیاری مهاجرت کردهاند) میباشند.
این شهر دارای اقتصادی مبتنی بر کشاورزی نیمه مکانیزه و دامداری سنتی است. قالی بافی از صنایع دستی مشهور آن است و نقش " گل پتو " در این شهر بصورت انحصاری استفاده میشود.
از فرهنگ دهخدا: فرادنبه . [ ف َ دُم ْ ب َ ] (اِخ ) قصبه ای است از دهستان گندمان بخش بروجن شهرستان شهرکرد، واقع در 11 هزارگزی باختر بروجن متصل به راه بروجن به اصفهان . ناحیه ای است واقع در دامنه ٔ کوه و معتدل که دارای 4004 تن سکنه است . آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصولاتش غلات ، حبوب ، کتیرا و لبنیات است . اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنعت دستی زنان قالی بافی است . راه ماشین رو و یک باب دبستان و نیز یک قلعه ٔ قدیمی و یک زیارتگاه و در حدود 35 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
این شهر دارای اقتصادی مبتنی بر کشاورزی نیمه مکانیزه و دامداری سنتی است. قالی بافی از صنایع دستی مشهور آن است و نقش " گل پتو " در این شهر بصورت انحصاری استفاده میشود.
از فرهنگ دهخدا: فرادنبه . [ ف َ دُم ْ ب َ ] (اِخ ) قصبه ای است از دهستان گندمان بخش بروجن شهرستان شهرکرد، واقع در 11 هزارگزی باختر بروجن متصل به راه بروجن به اصفهان . ناحیه ای است واقع در دامنه ٔ کوه و معتدل که دارای 4004 تن سکنه است . آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصولاتش غلات ، حبوب ، کتیرا و لبنیات است . اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنعت دستی زنان قالی بافی است . راه ماشین رو و یک باب دبستان و نیز یک قلعه ٔ قدیمی و یک زیارتگاه و در حدود 35 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
سابقه پیدایش فرادنبه را به بیش از 400 سال پیش نسبت میدهند که گویا چهارقلعه در اطراف آن وجود داشت. همچنین از این محل به نام پیردامنه با 800 نفر جمعیت در سفرنامهای مربوط به سال 1323 هجری قمری یاد شده است. در دوران اخیر که از تاخت و تاز عشایر بختیاری بر روستاهای چهارمحال کاسته شد، فرادنبه رشد و توسعه یافت. |
به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی فارس، حجت الاسلام سید مهدی ساداتی رییس اداره تبلیغات اسلامی استهبان صبح امروز با بیان این خبر افزود: این اداره با همکاری شورای هیئات مذهبی شهرستان اولین درخواست صدور مجوز هیئت مذهبی قشقایی را پس از بررسی های لازم صادر کرد.
وی اظهار داشت: این برای اولین بار است که اهالی روستای کردیخانی که از اهالی ایلاتی قشقایی می باشند، با مسئولیت محمدعلی کردیخانی دارای مجوز فعالیت شدند.
حجت الاسلام ساداتی تصریح کرد: این هیئت با نام هیئت کردیخانی به اجرای برنامه های فرهنگی و مذهبی در منطقه می پردازند.
آشنایی با شهرستان سمیرم
تاریخچه ی شهر سمیرم:
سمیرم از نظر لغوی به کسرسین و ضم راء می باشد و از لحاظ وجه تسمیه آنچه از کتب تاریخی استنباط می شود بانی این ناحیه سام ابن ارم بوده که بدین لحاظ در اثر کثرت استعمال سمیرم گردیده است. سمیرم از دوجزء تشکیل شده یکی سمی یا ثمی به معنی سرد و دیگری ران یا رام به معنی حمل و همچنین نتیجه گرفته می شود که سمیرم یا سمیران به معنی جا و مکان و سر زمین سرد می باشد. از نظر قدمت تاریخی وجود غارها و شکافها، چشمه ها و کشتزارهای وسیع و حاصلخیز سکونت بشر رادرآن به درازای تاریخ می رساند همچنین نامهای قدیمی موجود در منطقه که بیشتر آنها از لغات فرس قدیم فارسی دری است، نشئه امر فوق می باشد. مانند کوه بهرز به معنای هاله روی شعله آتش که وهی است درشمال شهر سمیرم توجه به سایر شواهد امکان وجود شهر در زمان ساسانیان زیاد است بطوریکه از سنگ لوحه های قبور قبرستان و سایر اماکن مقدسه مانند مقبره سلطان ابراهیم که به قولی برادر امام رضا (ع) می باشد و محل آن به نام محله شهیدان معروف است برمیاید.
سمیرم دردوران بعد از اسلام به صورت قریه ای موجود بوده
است دردوره دیلبان بررونق و آبادانی سمیرم افزوده شد و رکن الدوله دیلمی
دارای دژی درآنجا بوده است. دردوره سلجوقیان نیز سمیرم شهرت داشته، چنان که
کمالالدین علی سمیرمی از وزرای شاه سلطان محمود سلجوقی پسر شاه سلطان محمد
پسرشاه سلطان ملکشاه سلجوقی از این مکان بوده است. از وزیر مذکور حمام و
آسیابی در سیمرم بجا مانده که بنام خود او مشهور است. از دوره اتابک انفارس
در سمیرم یک شبستان بسیار بزرگ ومدرسه طلاب علوم دینی باقیمانده که آن محل
بنام محله اتابکی معروف می باشد .درزمان پادشاهان صفوی به تیمولداری
درسمیرم خاتمه داده شد و املاک مردم منطقه به آنها واگذار گردید. نقل است
که شاه عباس ثانی در سال 1064 هجری بعلت گمی هوا در سمیرم فرودآمده است
همچنین قلعه ایست در سمیرم بنام قلعه که نقل است درزمان صفویه ساخته شده در
پشت این سنگر محکم فندقی آبی ایجاد کرده بودند که پایه های خندق هوز موجود
است. اما درزمان حکومت زندیه چنانکخه درکتاب تاریخ زندیه آمده است سمیرم
در مشرق پا کوه دنا واقع شده و جزء منطقه ییلاقی ایل قشقایی است. در جنوب
غربی شهر قمشه قراردارد این آبادی بین ایزدخواست و فلارد واقع گردیده است،
رونق و آبادانی سمیرم از زمان زندیه شروع شده ودردوره قاجاریه بنا بر نوشته
های فارسنامه ناصری که به دستور ناصر الدین شاه نوشته شده سمیرم مرکز قصبه
سمیرم بوده است.
تاقبل از دوره پهلوی منطقه سمیرم بدست خوانین قشقایی
اداره می شد دراین دوره بود که با تشکیل حکومت مرکزی، فرمانروایی از خوانین
سلب و از سال 1308 شمسی قوای ساخلو برای حفظ انتظامات محل از طرف دولت
موقت در سمیرم مستقر گردید و درسال 1314شمسی اولین بخشدار سمیرم از طرف
وزارت کشور منصوب شد.
درسال 1322 از زمان جنگ جهانی دوم بعلت جنگی که
بین سران ایل قشقایی و بویر احمدی ازیکطرف و دولت موقت از طرف دیگر اتفاق
افتاد و از آن بنام جنگ سمیرم یاد می کنند اموال اهالی سمیرم از طرف افراد
ایل فوق به غارت برده شد و مساکن آنان خراب گردید و خرمن های غلات آتش زده
شد و متاسفانه اثرات این جنگ شوم تاکنون در وضع اجتماعی، اقتصادی و در
اذهان مردم اثر گذاشته است. بالاخره پس از پایان جنگ جهانی دوم امنیت به
منطقه باز گردانده شد و درسال 1325 سمیرم ازاستان فارس منتزع و تابع استان
اصفهان گردید و درنهایت درسال 1342 به شهرستان تبدیل و از همان سال
فرمانداری درمحل تاسیس شد وفعلا هم به صورت فرمانداری تابع استان اصفهان می
باشد.
شهر سمیرم با ارتفاع 2500 متراز سطح دریا به بام ایران معروف
است جمعیت آن ( شهر) بالغ بر /000/30 نفر و وسعت شهر 110 هکتار می باشد و
در آبان ماه 1329 به شهر تبدیل و شهرداری در آن تاسیس شده است. و همچنین
به روایتی آوردهاند که «سمیرم» برگرفته از نام «سمیرامیس» ملکه بابل در
دنیای باستان است که روزگاری از این ناحیه گذر کرده است. اما روایت خوشتر،
آن را به افسانه های ایران باستان پیوند می دهد که چون سام نریمان پهلوان
شاهنامه فردوسی به دندان درد سختی گرفتار میشود، بی تابی او را فرا می گیرد
و و چون به این منطقه می رسد دردش آرام و نام این مکان درد افکن را «سام
آرام» نهادند. این طور که پیداست سمیرم از دیرباز به خاطر مناظر بدیع، کوه
های سر به فلک کشیده، آبشارهای بی قرار و رودخانه های خروشان، پوشش گیاهی
متنوع و آب و هوای خوش، بستری برای بازیافتن بهبودی و سلامتی بوده است.
منطقی تر آن است که وجه تسمیه شهر را از کلمه «زمیران» بدانیم که اشاره ای
است به زمهریر و سرمای بسیار سخت که زمستان های سمیرم به آن متّصف است.
http://semiromct.parsiblog.com/1605164.htm
خبرگزاری تورک: اپیزود «ایل» از مجموعه 26 قسمتی «درخت معرفت» به نویسندگی و کارگردانی سپهر محمدی در سمیرم فردا کلید میخورد
اپیزود «ایل» از مجموعه 26 قسمتی «درخت معرفت» به نویسندگی و کارگردانی سپهر محمدی در سمیرم فردا کلید میخورد
مجموعه « درخت معرفت» در26 قسمت 35 دقیقهای به سفارش شبکه الکوثر تهیه و تولید میشود.
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8904300921
طاقانک در یک نگاه
طاقانک در بخش مرکزی شهرستان شهرکرد ودرفاصله 12 کیلومتری آن به سمت غرب واقع است بر اساس آمار سال1385 جمعیت ساکن در این شهر 5504 نفر بوده است . زبان مردم این شهر ترکی قشقایی است.
به دلیل توضیحات دوستان این مطلب ویرایش شد.
خبرگزاری فارس: پایان عملیات اجرایی پروژه کانال آبرسانی عمومی زواره، برپایی نمایشگاه صنایع دستی شهرستانهای جنوبی اصفهان در سمیرم و ... از مهمترین اخبار کوتاه اصفهان است.
به گزارش خبرگزاری فارس از سمیرم، جشنواره آزمایشات علوم با عنوان علم و عمل ویژه پایه چهارم مدارس ابتدایی شهرستان سمیرم برگزار شد.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر با توجه به بازدید و کنترل مزارع توسط شبکه مراقبت شهرستان و ابلاغ این شبکه مبارزه علیه پوره سن در شهرستان آغاز شده، افزود: پیشبینی میشود 300 هکتار از مزارع گندم این شهرستان علیه این آفت سمپاشی شود.
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8903010811
مردم شهرکیان اغلب به ترکى نزدیک به ترکى قشقایى صحبت مىکنند. و زبان فارسى را به خوبى حرف مىزنند ولى متاسفانه چند سالى است به خاطر تکلم فارسى مردم شهر با فرزندان خود، زبان ترکى رو به فراموشى است.
"سرزمین ما ایران از دیر باز اقوام ونژادهاى مختلفى رادرخود پذیرفته است و پیش از هجوم اقوام ایلامى، هیتى، هورمى، میتانى، اورارتو، کاسى، فوتى، لولویى، ماننا، مادها و غیره، سومرىها و ایلامىها توانستند در علوم ریاضى، ستارهشناسى، هنر، ادبیات، معمارى وغیره به آنچنان پیشرفت شگرفى دست یابند که تا آن زمان ابناء بشر بدان نائل نشده بودند.
در رژیم پهلوى ودر پى اجراى سیاستهاى شوونیستى، مورخان آریامهرى دست به تخریب وجعل حقایق زدند. چنانچه دکتر ضیاءصدر )در کتاب ارزشمند کثرت قومىوهویت ملى ایرانیان(مى نویسد:به علت آن که زبان ایلامىها وسایر تمدنهاى فوقالذکر همگى التصاقى بود نه تحلیل )آریایى( در دوران 53 ساله پهلوى این تمدنها به عمد به فراموشى سپرده شده اند وتاریخ ایران از میانه آن یعنى از هخامنشیان و حداکثر از مادها مورد توجه مورخین داخلى )همچون پیرنیا، تاریخ ایران باستان( وبرخى از مورخین خارجى )چون پتروفسکى ودیاکونوف( قرار گرفت.
محققین بر این باورندکه سومرىها، ایلامىها وتمام اقوام فوق الذکر به زبانهاى التصاقى )که زبان ترکى نیز ازخانواده زبانهاى التصاقى است(صحبت مىکردهاند وهمگى از قوم آلتاى بوده اند ولذا اجدادونیاکان ترکان بومى ایران به شمار مىآیند. هخامنشیان آریایى با حمله به حکومت مادها که از اقوام ترک بومى ایران بوده اند به قدرت رسیدند وپس از آن آنها اشکانیان که از اقوام سکایى ترک بودند به زمامدارى رسیدند و سپس ساسانیان آریایى زمام امور را در دست گرفتند
http://kiyandargozaretarikh.blogfa.com/post-24.aspx
کیان در فاصله تقریبی دو کیلومتری شهرکرد قرار دارد.
نام اول این شهر «لار سرخ» بوده که بعدها به «شهرک» و در چند دهه اخیر با نام «شهر کیان» یاد میشود.
لازم به ذکر است که «شهر کیان» بصورت ترکیبی از شهر و کیان است و بصورت «کیان» نیست.
زبان
بیشتر مردم شهر کیان از ترکان قشقائی مهاجر بوده و به ترکی نیز صحبت میکنند.اقتصاد
مردم این شهر بیشتر به کارهای کشاورزی مشغولند. تعداد زیادی از تحصیل کردگان آن در شهرکرد مشغول بکارند.
جمعیت
جمعیت این شهر در حدود ۲۰۰۰۰ نفر میباشد.
اماکن تاریخی، مذهبی و تفریحی.
مسجد جامع یکی از آثار تاریخ این شهر است. از جمله جاذبههای مذهبی این شهر امامزاده «شاهزاده عزیزالله» است.