تشکیل بنیاد فرهنگی - اجتماعی قشقایی

هدف جهانی شدن،تسری یک فرهنگ غالب به تمام دنیا و نابودی سایر فرهنگ های قومی و ملی است.

 با شرکت خود در بنیاد فرهنگی – اجتماعی قشقایی ،فرهنگ خود را پاس بداریم.

هدف ما از تشکیل بنیاد فرهنگی - اجتماعی قشقایی، دوام و بقا و افزایش اعتبار قومی است.

1-  اهداف و آرمان:  توسعه و بهبود زندگی مردم ایل قشقایی برای دستیابی به جایگاه ارزشمندتری در کشور از طریق:

-    بالا بردن سطح فرهنگ و آگاهی و مساعدت جهت دسترسی به هنرها، فنون و دانش و معلومات مورد نیاز جهان امروز

-         کمک به احیاءهویت قومی مردم ایل.

 ٢- نوع فعالیت: کلیه فعالیتهای این موسسه قانونی و در چارچوب حرمت و احترام به همه نهادهای قانونی و انسانی و در راستای علمی _فرهنگی _اجتماعی مربوط به فرهنگ و مردم ایل خواهد بود و کاملا غیر سیاسی و غیر انتفاعی می باشد.

 ٣-  وظایف: الف-   از آن جا که بسیاری از جوانان با استعداد قشقایی   به دلیل نداشتن امکانات و راهنمای خوب از تحصیلات دانشگاهی باز مانده اند ویا به آنچه استحقاقش را داشتند نرسیده اند، یکی از وظایف اصلی این بنیاد شناساتی این استعدادها  و  مساعدت و  هدایت جوانان به فراگرفتن علوم و فنون جدید  برای توسعه و پیشرفت خود  و مردمش خواهد بود.

ب-  کمک به ارتقاء سطح دانش، هنر وحرفه های ضروری و بالا بردن امکانات بهداشتی و تندرستی  مردم کوچرو از طریق خدمات داوطلبانه دوستداران قشقایی.

ج- برقراری ارتباط مستمر و مداوم با شخصیت ها ی حقیقی و حقوقی ،و مراکز و سازمان های مرتبط  دولتی برای انتقال مشکلات مردم ایل و پی گیری برای خدمات رسانی به آن ها.

د- فراهم کردن امکانات برای آشنایی مردم قشقایی با یکدیگر در سرتاسر جهان

ه- انتشار یک نشریه فصلی به نام مردم قشقایی در راستای وظایف فوق و معرفی مشکلات مسائل و فرهنگ ایل

۴-   موجودیت بنیاد: موجودیت بنیاد در دفاتر مجازی در ایران و سرتاسر جهان خواهد بود.

۵- اجرای امور از طریق داوطلبان خدمت به مردم از طریق زمانی، فکری و مالی  در مناطق مختلف و با هم آهنگی اعضا در سرتاسر جهان صورت خواهد گرفت . 

 ضوابط اجرایی آن  بر طبق اساسنامه ای خواهد بود که به وسیله شورای منتخب محلی و ستادی تدوین و پس از تصویب، توسط گروه های محلی اجرا خواهد شد.

 این یک پیشهاد اولیه است که تقدیم علاقمندان ایل بزرگ قشقایی می شود. انتظار می رود که دوستان عزیز در این باره ما را یاری دهند که این نظر کامل و کامل تر شده و به توان آن را از فکر به عمل تبدیل نمود. برای این کار از هریک از عزیزان درخواست می شود که حداقل پنج نفر از دوستان، آشنایان و فامیل خود را برای همکاری در این زمینه و قبول عضویت تشویق و آن ها را معرفی نمایند.

-         برای جمع آوری اطلاعات من این ای میل را باز کرده ام. لطفا اطلاعات را به شرح زیر ارسال فرمائید:

-         نام معرفی کننده و ای میل

-         نام شهر – روستا و ایل

-         نام اعضاء

-         این اطلاعات را به نشانی

  [e-mail]    ارسال فرمائید.

من نتایج را برا آگاهی همه    در یک صفحه مخصوص به نام بنیاد قشقایی ، اعلام خواهم کرد.

ضمنا اشاره کنم که این یک کار فرهنگی اجتماعی است که ناگزیر   برای راه اندازی آن باید مدتی وقت و انرژی صرف کرد و باید صبور باشیم.

 به امید همکاری همه علاقمندان به فرهنگ، تاریخ و سربلندی مردم قشقایی.

http://ghashghaietribe.persianblog.ir/post/151/

حریم محرم در چهارمحال وبختیاری شهرکرد-

حریم محرم در چهارمحال وبختیاری شهرکرد-آیین های عزاداری در چهارمحال وبختیاری هر ساله پرشور تر از گذشته با حضور خیل جوانان و میدان داری پیران در نقاط مختلف این استان برگزار می شود.

همه ساله با آغاز ماه محرم و صفر، استان چهارمحال وبختیاری شاهد برپایی مراسم و آیین های ویژه ای است که در شهرهای مختلف برگزار می شود.
در این آیین ها در روزهای اول ماه محرم مردم با پوشیدن لباس سیاه تبرک شده که از عتبات عالیات یا مشهد به عنوان سوغات آورده شده و یا در امامزادگان استان متبرک شده اند اقدام به برپایی هیاتها و دسته های عزاداری سینه زنی، زنجیرزنی و پخت و توزیع نذری در محله های مختلف اقدام می کنند.
تعزیه خوانی که از زمان های قدیم در استان مرسوم بوده هنوز در برخی از نقاط استان بویژه به صورت خاص در شهر"طاقانک" اجرا می شود.
گروه های شبیه خوان و تعزیه خوان استان هر روز در دهه اول این ماه با حضور در تکایا و حسینیه ها و برپایی تعزیه امام حسین(ع)، حر، ابوالفضل عباس، ظهرعاشورا، و اسارت زینب(س) مصیبت این روزها را برای مردم بازگو می کنند.
گردانندگان علم و علامت و کتل در روزهای هفتم و هشتم در کوچه و محله های برخی مناطق شهرستان شهرکرد توام با جمع آوری آرد و نذورات مردم از دیگر ایین های این دیار است.
در این روزها مردان با حضور در کنار حسینیه ها و گلزار شهدا به یاد زندگی امام حسین (ع) و قیام عاشورا خیمه های سفید و سبز را برپا و به یاد آنها روزه خوانی می کنند.
در آیین روز عاشورا عزاداران حسینی به یاد قافله خاندان آل عبا،در صحرای کربلا با راه انداختن کاروان، اقدام به آتش کشیدن نمادین خیمه های برافراشته می کنند.
همچنین گروهی به صورت نمادین به عنوان اسرای کربلا در کنار این خیمه های در حالت سوختن ، جمع می شوند عزاداری و شیون و ماتم می کنند.
آیین سنتی "چک چکو " نیز در برخی نقاط استان برگزار می شود که در این روز مردم با زدن سنگ و چوبهای صیقل داده شده آیین سنگ زنی را برگزار می کنند.
شب تاسوعای حسینی در بین برخی از ساکنان چهارمحال وبختیاری به شب" چوب و دهل " معروف است و روز عاشورا را روز " تیغ " می نامند و آیین های ویژه تاسوعا و عاشورا در نقاط مختلف چهارمحال و بختیاری در اصل یکی است، ولی تفاوتهای نیز در اجرا با یکدیگر دارد.
جوانان بیشتر در هیاتهای عزاداری به زنجیرزنی می پردازند و بزرگسالان نیز در این استان در آیین های سینه زنی شرکت می کنند.
در برخی از روستاها و شهرهای حاشیه زاینده رود و بیشتر در بین آنهایی که با گویش ترکی صحبت می کنند، عزاداران زنجیر سه ضرب می زنند.
مداحان با دو گویش فارسی رایج و ترکی قشقایی مداحی می کنند و طبالان و سنج زنان نیز ریتم عزایشان سه ضربی است.
در برخی از این هیاتهای عزاداری امام حسین (ع) درمناطق ترک نشین استان، نیز زنجیرزنی و مداحی به صورت تک زنجیر و پنج ضرب و هفت ضرب نیز وجود دارد ، که این شیوه در بین جوانان کمی کمرنگ تر شده است.
همچنین در شهرکرد نیز در هیاتهای عزاداری، زنجیرزنی به صورت جفت و تک ضربی است و مداحان و طبالان نیز ضربه های را هماهنگ با زنجیرزنی، سنگین و تک می زنند.
در این دسته های عزاداری که در ستون سه و دو ستون موازی در خیابان حرکت می کنند، نیز بزرگان هیاتها در رده نخست ستون ها قرار می گیرند و به هنگام " دم دادن " و جواب نوحه خوانها ، زنجیرزنی تک ضرب خواهد شد.
عزاداران در شهرکرد ابتدا برای حضور مردم و گرم شدن مجالس عزاداری اقدام به برپایی آیین های سینه زنی که به صورت جفت و با دودست انجام می شود، می کنند و پس ازآن دسته های رنجیززن راه می افتند، که پایان این عزداری بل به صورت سه ضرب و زن به صورت تک و جفتی انجام می شود و عزداران دعای شفا و قبولی سورگورای را از خداوند طلب می کنند.
" علامت گردانی" یا به لجهه محلی" علومت " و بستن حمایل های علامت گردانی به رسم دیرین و براساس پاسداشت علمدار دشت کربلا در بین جوانان شهرهای شهرکرد ، فرخشهر، کیان و دیگر شهرهای شهرستان شهرکرد جایگاه خاص خود را دارد.
در این برنامه نیز بزرگان دسته های عزاداری علامتهای سیزده فنره را بلند می کنند و جوانان و تازه کارها نیز اقدام به بلند کردن و گردانند علامتهای هفت فنره یا پنج فنره می کنند و کسانی که می خواهند علامت سیزده فنره را بلندکنندگان باید یکی از بزرگان و پیشکسوتان علامت گردان ، معرف او به سردسته علامت گردانها باشد و یا بزرگ علامت گردانها،حمایل او را بسته باشد.
همچنین علامتها در پیشاپیش دسته های عزاداری حرکت می کنند و بزرگ علامت گردانهای هیات، در چهارراه و یا یکی از میدانهای شلوغ شهرها،با تعظیم دادن علامت اقدام به " سلام " به دیگر عزاداران می کند.
در شهر نافچ شهرستان شهرکرد نیز که به شهر "حسینیه ها" چهارمحال و بختیاری معروف است ، آیین های سینه زنی به صورت چرخشی و مدور سه ضربی انجام می گیرد.
همچنین در مناطق دیگر استان نظیر شهرستان فارسان نیز آیین های سینه زنی در بین جوانان به صورت "واحد " و یا سینه زنی" خرمشهری " برگزار می شود.
در این بین عزاداران شهرستان فارسان با حضور در حسینیه ها و تکایا شبها اقدام به سینه زنی تک ضرب به صورت چرخشی و مدور می کنند و در روز تاسوعا و عاشورا نیز در آیینهای زنجیرزنی که به صورت تک ضرب و تک زنجیر است، شرکت می کنند.
در برخی از دسته های عزاداری نیز نوازندگان" سرنا" و دهل " با نواختن ساز چپ و نوای عزا، پیشاپیش عزداران حرکت می کنند و برخی از عزاداری ها نیز با حرکت دادن نمادین کاروان اسرای کربلا همراه است.
شهر " طاقانک " در روز عاشورا و شب تاسوعا نیز شاهد خیمه سوزی است و پس از آتش کشیده شدن خیمه ها، مردم برای تبرک، قسمتی از این خیمه های سوخته را همراه خود می برند.
همچنین در این شهر برهم زدن چوب های کوچک "چک چکو" نیز متداول است و این آیین نیز مانند سنج به صورت پنج ضربی و هفت ضرب صورت می گیرد.
در شهر" بن " نیز عزاداران علامتهای چوبی هیاتها را به مدت یک شب در آب گرداب بن می گذارند و در روز تاسوعا و عاشورا ،به حرکت دادن آنها که به صورت تنه درخت ارتفاع دار و با پارچه های سیاه پوشانده شده،اقدام می کنند. همچنین هیات خوزستانی ها مقیم شهرکرد نیز در شبهای دهه نخست محرم آیین های سینه زنی واحد و چرخشی را برگزار و در روز تاسوعا و عاشورا دسته های سنج و دما زن را راه اندازی می کند.
اما آنچه در همه شهرها و روستاها به صورت یکسان انجام می شود،"حسینیه" و" عباسیه " شدن خانه های مردم در روز تاسوعا و عاشوراست.
در این آیین، بنا بر نذر خانواده ها، اهالی کوچه ها با سیاه پوش کردن سر در منازل و اماکن اقدام به برگزاری آیین های روضه خوانی، مقتل و سلام، تعزیه و برپایی زیارت عاشورا می کنند.
همچنین کسانی که تمکن مالی بیشتری دارند سفره ابوالفضل " پهن می کنند و به اطعام عزاداران می پردازند.
این شهروندان با فراخواندن بزرگان فامیل و قوم خود، اقدام به پخت نذری های گوناگون و تقسیم آن در بین همسایگان و عزاداران در مساجد، تکایا، امامزده ها و حیسینه ها می کنند.
مردم چهارمحال و بختیاری در پایان عزاداری خود در روز عاشورا، شب هنگام با حضور در گلزار شهدا و امامزادگان با بر افروختن شمع آیین "شام غربیان" برگزار و با دهه نخست محرم وداع می کنند.
به گزارش ایرنا ، استان چهارمحال و بختیاری بیش از 26 شهر، 990 روستا و 850 هزار نفر جمعیت دارد و در روزهای تاسوعا و عاشورا غرق ماتم و عزا می شود.
برخی آیین های سوگواری و آداب و رسوم این خطه از 120 سال پیش در چهارمحال و بختیاری مرسوم است.
آیینهای عزاداری توسط 735 هیات مذهبی، 114 گروه تعزیه و در 700 مسجد و اماکن متبرکه چهارمحال و بختیاری در حال برگزاری است.
گزارش از محمود رییسی

اخبار قشقایی

اخبار قشقایی

اخبار جدید قشقایی:

موسیقی قشقایی در دانشگاه باکو بررسی می شود

موسیقی قشقایی در دانشگاه باکو بررسی می شود 2

سفرنامه حاج ایاز خان قشقایی

"سفرنامه حاج ایاز خان قشقایی" به قلم "حاج ایاز خان قشقایی" و با تصحیح "پرویز شاکری" عنوان اثری است که کتابخانه مجلس منتشر می‌کند.

وئبلاگ سفرنامه حاج ایاز خان قشقایی :   پرویز شاکری

سیاه چادرهای قشقایی در نمایشگاه فارس بر پا شد

کتاب" قیام عشایر جنوب" منتشر شد

طراحی پارچه رومبلی و پرده با الهام از نقوش گلیم قشقایی

دنیای اقتصاد:قشقایی را بشناسیم

موسسه خیریه حضرت ابوالفضل العباس (ع) - قشقایی ها - اهواز

http://www.hayghir.blogfa.com/

موسیقی "قشقایی" در دانشگاه باکو بررسی می شود

موسیقی قشقایی در دانشگاه باکو بررسی می شود

ارک قالاسی - کنفرانس بررسی موسیقی قشقایی با شرکت یک محقق و پژوهشگر موسیقی قشقایی از ایران در دانشگاه باکو برگزار می شود.

دامون شش بلوکی با اعلام این خبر به خبرنگار مهر گفت: پژوهشی را با محوریت موسیقی قشقایی از سال ها قبل آغاز کرده ام و تا کنون نزدیک به 50 ساعت فیلم از موسیقی ایل نشینان، موسیقیدانان محلی و کارشناسان این نوع از موسیقی تهیه کرده ام که قرار است در پروژه ای مشترک با یکی از شبکه های تلویزیونی باکو و همچنین دانشگاه باکو این طرح تکمیل شود.

این پژوهشگر موسیقی قشقایی در ادامه افزود:  پس از این کنفرانس که 15 دی ماه برگزار می شود پروژه ساخت مستند موسیقی قشقایی را با همکاری یکی از شبکه های تلویزیونی باکو ادامه خواهم داد. در این مستند بخش اعظم اسناد ما به روایت های شفاهی اختصاص دارد که در مصاحبه با اساتید، کارشناسان و خود راویان موسیقی قشقایی مانند فرود گرگین پور، محمود خان اسکندری و مرحوم محمدحسین کیانی ضبط شده است؛ البته از اسناد مکتوب نیز در حد امکان استفاده شده و خواهد شد.

وی درپایان گفت: بخش ضبط تصاویر مربوط به ایران تکمیل شده است و ما پس از برگزاری این کنفرانس سایر بخش های مربوط به ترکیه و باکو را ضبط خواهیم کرد. قرار است در این بخش یکی از شبکه های تلویزیونی باکو اسپانسر بخش تصویری و دانشگاه باکو نیز اسپانسر بخش تحقیقاتی کار شود.

http://arkqalasi.blogfa.com/post-1304.aspx

درد مشترک

درد مشترک

قصه نیستم که بگویی

                   نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

              یا چیزی چنان که بیبینی

یا چیزی چنان که بدانی

                     من درد مشترکم

مرا فریاد کن

                            درخت با جنگل سخن میگوید

علف با صحرا                       

   ستاره با کهکهشان

و من با تو سخن میگویم         

     نامت را بمن بگو

دستت را بمن بده                   

    حرفت را بمن بگو

قلبت را بمن بده                    

    من ریشه های ترا دریافته ام

بالبانت برای همه لبها سخن گفته ام                 

                         و    دستهایت با دستان من آشناست

در خلوت روشن باتوگریسته ام                     

      برای خاطر زندگان

ودر گورستان تاریک با تو خوانده ام      

    زیباترین سرودهارا

زیرا که مردگان این سال                  

               عاشقترین زندگان بوده ند

دستت را بمن بده                                    

       دستهای تو با من آشناست

ای دیر یافته! با تو سخن میگویم    

                    بسان ابر که با توفان

بسان علف که باصحرا       

                            بسان باران که بادریا

بسان پرنده که با بهار          

        بسان درخت که با جنگل سخن میگوید

زیرا که من ریشه های ترا یافته ام    

 زیرا که صدای من با صدای تو آشناست[1]

اگر میخواهید دیگر تنها و بی یاور نباشید

اگر میخواهید دیگر در حاشیه قرار نگیرید

اگر میخواهید از یک موضع مستحکم و مطمًن در قضایا داخل شوید

اگر میخواهید سر نوشت خود را با سر نوشت مردم و سر زمین تان گره بزنید

اگر میخواهید در نقش یک انسان مبتکر، رسالتمند وسازنده زندگی کنید

اگر میخواهید خوشی هایتان را با دیگران قسمت کنید

اگر میخواهید دیگران در غمهایتان شریک شوند

اگر میخواهید دست نگر ، در مانده ، نا توان و طفیلی نباشید

اگر میخواهید در معاملات سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، ملی و .... دست بالا داشته باشید

بیایید با ارا ده آهنین و عزم کوهواره طلسم فر هنگ " نمیشود" را که مانند یک بیماری روانی همه گیر بر روح و روان قشقایی سر افراز ، ولی دردمند مسلط گردیده است،  بشکنیم ، و در عمل نشان دهیم که  "میشود" و خوب هم میشود اگر انسان هدفمند همت کند، اراده کند و پشت کار داشته باشد تحمل پذیری و از خود گذری داشته باشد.  خوب میشود اگر ما یکدیگر خود را تحمل کنیم و به یکدیگر خود ارج بگذاریم.

بیایید دست بدست هم داده با  اختلافات سلیقه یی  ، گروهی ، مذهبی ،  حزبی ،  و... وداع کنیم .

هما نگونه که  جویباران و چشمه ساران دامنه های دنا  باهم پیوسته و قره قاج ها را ساخته اند،ما و شما هم !

از هر تیره و طایفه یی  که هستیم، از هر ریشه و تباری  که هستیم، بهر مکتب و مذ هبی که تعلق داریم، از هر سر چشمه که آب میخوریم.

بیایید همه یکپارچه و یکدست کمر همت بر بندیم تا یک قشقایی  متحد و نیرومند را اساس گذاریم .

بیایید قشقایی را نیرومند را پایه گذاری کنیم تا درساختار ایران آباد و آزاد فردا نقش کلیدی داشته باشیم.

آنگاه با وسعت نظر و د ید بلندخواهیم یا فت که ما همه میوه یک باغیم ،و زاده یک خاک .

بیایید همه یکدل و یک زبان گرد هم آییم.بیایید همه با هم در یک فضای صمیمی و یکدلی پیمان وحدت و یکرنگی بندیم.

آگاهانه بیاندیشم ، شجاعانه گرد هم آییم ، عاقلانه تصمیم گیریم و جسورانه عمل نماییم.

تشکیل بنیاد قشقایی راهی است برای رسیدن به این آرزوها. به آرزوهایتان اندیشه و عمل کنید.

میگویند روز جنید بغدادی با یارانش در راهی میگذشت دید که دزدی را به دار زده اند نعرهِ کشید و پا های آویخته دزد را به چشمانش کشید و گفت بیبینید که این دزد در راهِ باطلش که انتخاب کرده بود  چنان استوار ماند که جانرا فدا کرد و شما چگونه مردانی هستید که در راهِ حق اینهمه کاهلی میورزید ، ماهم که امروز کمر خویشرا برای ایجاد مجمع سراسری قشقایی ها بسته ایم ، استوار میمانیم.

http://ghashghaietribe.persianblog.ir/post/147/

وقتی که زندگی انسانها در درجه دوم اهمیت قرار می گیرد

وقتی که زندگی انسانها در درجه دوم اهمیت قرار می گیرد

سه شنبه دوازدهم خرداد 1388

" عشایر تیره مورول (از طایفه فارسیمدان) برای سومین بهار متوالی وارد منطقه حفاظت شده دنا ، از طریق تنگ؟؟؟؟

سازمان حفاظت محیط زیست ایران ، طی بررسی کارشناسانه ، مطالعات علمی و منطبق با منابع ملی ، اکوسیستم ارزشمند منطقه دنا را در سال 1370 تحت حفاظت در آورد. از آن تاریخ به بعد با درایت مسئولین و کارشناسان وقت ، محیط بانان جان بر کف و با حمایت و مشارکت جوامع محلی ، از تنوع زیستی در مساحت حدود 94000 هکتاری دنا حفاظت نمود.

با توجه به تصمیم فوق ، از آن تاریخ به بعد:  از ورود عشایر تیره های مختلف از طایفه فارسیمدان (در حوزه جغرافیایی استان اصفهان) به مناطق فوق جلوگیری بعمل آمد. مقرر شد که حق و حقوق  عشایر تیره مورول پرداخت گردد تا بدین وسیله پروانه چرای این تیره درمنطقه تنگ رود قر، شهلی آباد و ارتفاعات آن لغو گردد.  

*   متاسفانه سازمان بعد از گذشت  16 سال ، به مصوبه عمل ننمود و برای ساماندهی اصولی این قشر زحمتکش هیچ اقدامی ننمود.

-  این عشایر بعد از سالها سرگردانی ، آواره گی در چراگاههای اجاره ای (با هزینه زیاد) در استان فارس و اصفهان ، پناه به دستگاه قضایی بردند و با رأی قطعی مقامات قضایی و شورای تامین استان اصفهان، از بهار  1386 برای سومین بار متوالی وارد مناطق حفاظت شده گردیدند.

 -  طی دو سال گذشته تخریب و تخلف در این مناطق حساس و بسیار شکننده اوج گرفته است. تمامی کارشناسان آگاه و دلسوز ، تشکلها و فعالین زیست محیطی ، محیط بانان و جوامع محلی نگران این موضوع هستند که در صورت ادامه حضور عشایر وادامه بی برنامگی سازمان در ساماندهی اصولی معضل فوق ، وضعیت تنوع زیستی به سالهای قبل از 1370 و بدتر از ان بازگشت نماید."

این نوشته از تارنمای کــانـــون سبــــز یــاران دنـــــا برگرفته شده است. برای حمایت از محیط زیست نوشته شده است که در جای خود بسیار ارزشمند است. اما محیط زیست برای چیست؟ برای بهبود زندگی انسان ها ست مگر نه؟؟ وقتی که زندگی انسان ها در خطر است، چه کسی باید برای نجات آن ها تلاش کند؟؟ این سازمان محیط ریست که برای حفظ محیط زیست آن چنان کارشناسانه! و علمی! و منطقی!! عمل کرده است، چرا برای زندگی مردم ارزشی قایل نشده و نیست؟ و چرا بعد از سالها آوارگی و سرگردانی مردم عشایر قشقایی به همان مصوبات دولتی هم عمل نکرده است؟ و چرا زندگی انسان ها برای آن ها مهم نیست؟ چون آنان فاقد مدافع و پناگاه هستند،  سازمان با وکلای زبردست خویش آنان را شانزده سال از زندگی آواره کرده اند و بسیاری از آن ها هستی خود را از دست داده اند؟ چون این مردم ساده دل  وکیل های گران قیمت برای دفاع از خویش نداشتند ، سالها در به دری و آوارگی و بدبختی را تحمل کردند. و حالا هم که بعد از این همه سال مقامات قضایی به داد آنان رسیده است  و حق را به آنان داده است آیا سازمان خسارت زندگی و زیان های وارده به آن ها را می دهد؟  و با باز هم نوای وا محیط زیست را سر می دهد و در پی آواره کردن امثال آنان است. این طایفه تنها مردمی نیستند که خشم و فشار سازمان محیط زیست زندگی آنان را تباه کرده است، از سالهای ١٣۴٠ با ملی شدن مراتع هزاران مردم عشایر دچار بدبختی شده اند.  

ما باید در فکر اصلاح این سازمان های بی درد بپردازیم و یه جای در به در کرده مردم برنامه های اصولی برای حفط محیط زیست تدوین و اجرا کنیم، نه با آواره کردن مردم عشایر و از هستی ساقط کردن آنان به حفظ محیط بپردازیم. محیط برای زیست و زندگی است و نه برای  ساقط کردن زندگی مردم. چگونه است که که "تمامی کارشناسان آگاه و دلسوز!! تشکلها و فعالین زیست محیطی و محیط بانان و جوامع محلی!! به یک باره نگران حضور عشایر هستند؟؟ اما در آوارگی آنان، هیچ کارشناس دلسوز! و هیچ مقامات محلی و هیچ تشکل و فعالی نگران زندگی صدها انسان نبود و نیست؟؟ ما را چه می شود؟؟ محیط برای انسان است و یا انسان فدای محیط. تخلف را کسانی انجام می دهند که حرمت و شخصیت انسان ها را برای زندگی به بازی می گیرند، نه مردم ساده دلی که زندگی شان قرن هاست از این راه تامین می شود.

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزو ست.

 بیچاره مردم عشایر که برای زندگی دردآور خویش چه رنج ها که نمی کشند؟؟

 http://ghashghaietribe.persianblog.ir/post/146/

آلبوم(آهنگ) جدید قشقایی

با صدای خواننده محبوب ایل قشقایی شمشاد اسدی

نوازنده : یوسف عزیزی

تنظیم و صدابرداری: عباس محمدی

تالاب مهارلو سیراب شد

بارندگیهای اخیر استان فارس حیاتی را که تالاب مهارلو ظرف دو سال گذشته در پی خشکسالیهای مکرر از دست داده بود دوباره پس گرفت و پرندگان نیز پس از سالها دوری از خانه خود دوباره در بستر مهارلو پناه گرفتند.

به گزارش مهر، از آغاز فصل زراعی امسال یعنی مهر ماه تاکنون 122 میلی متر بارندگی در دریاچه مهارلو صورت گرفته که این میزان نسبت به مدت مشابه سال گذشته سه برابر افزایش بارندگی را نشان می‌دهد.

این بارندگیها خشکی دریاچه مهارلو را تا حدود زیادی برطرف کرده به گونه ای که در حال حاضر پنج هزار فلامینگو، یک هزار و 500 قطعه اردک و انواع مختلف پرندگان آبزی و کنارآبزی دوباره پس از سالها خشکی مهارلو در این دریاچه پناه گرفتند.

بازگشت پرندگان به مهارلو و بارندگیهای رو به فزونی این مدت نوید بخشی پایان روزهای خشک دریاچه مهارلو بوده تا مثل همیشه حیات و زندگی به این زیستگاه با ارزش استان فارس بازگردانده شود.

دریاچه نمک (مهارلو) در 15 کیلومتری شیراز واقع شده و با وسعتی حدود 600 کیلومتر مربع پناهگاهی برای حیات وحش و پرندگان محسوب می شد.

مهارلو در پی خشکسالیهای دو سال گذشته استان فارس به شدت با معضل خشکی مواجه شد به طوریکه چندی پیش مسئولان محیط زیست استان فارس اعلام کردند که فقط 10 درصد از این تالاب بر جای مانده است.

در این شرایط محیط زیست استان نسبت به وقوع معضلی دیگر نیز هشدار داده بود که بر اساس آن خشکی دریاچه مهارلو باعث می شود نمک موجود در بستر دریاچه وارد هوای شیراز شده و این امر در گرمای هوای این شهر تاثیر بگذارد.

مرودشت شهرینده قاشقایی شعر و موسیقی‌سی آخشامی

مرودشت شهرینده قاشقایی شعر و موسیقی‌سی آخشامی

گچن آیینگ آلتی سیندا (قوربان گئجه سی) مرودشت شهرینده قاشقایی شعر و موسیقی‌سی آخشامی عزیز آذربایجان و شاهسون شاعیرلری و هونرمندلری حضوروینان قورولدو.

بو برنامادا عزیز شاهسون دیلداشلاریمیزدان:

اوستاد علی رمضانی( آشیق گونش)  

سایین آشیق گل آقا بوداغی

حورمتلی آشیق فتح اله ولی خانی

عزیز شاعیرلریمیز:

بختیار فرخ

حمید آصفی

و

تبریز شهریندن:

حورمتلی باجیمیز

و دیلی شیرین شاعیریمیز

اولکر اوجقار

قدم قویموشلاردی باشیمیز اوسته و بیزه قوناقی‌دیلار شعر اوخویوب، ساز چادیلار و اوزاق یولاری یاخینلاشدیردیلار

قاشقایی هونرمندلریندن:

مسعود نامداری بیر یاخچی گروهونان چالدیلار و ییرلادیلار

سیف اله کرمی                                         

نوید آقایی                                                                         

شاعیرلار و یازارلاریمیزدان:

اسداله مردانی

محمد نادری دره شوری

داودخان حسن آقایی

تیمور گردانی

حسین جدی بایات

عوض اله صفری کشکولی

کاوه ایروانی کشکولی(شاعیر و مجری)

فرود جهانگیری

راضیه کاظمی

فتانه مرادی

حسین پارسا

علی فریدونی

اصغر متحد پور

قاسم حسینی

علی اژدری                                                                                        

                                   حضور وارلاریدی

قاشقایی قیزی مهراوه عظیمی ده بیر گؤزل شعرینن اؤزونو (قاشقایی قیزینی) قوناقلاریمیزا تانیشدیردی. 

 

چوخ تشککولار او عزیز کیمسه لردن کی بو مراسیمدا بیزه یارلیق ائیله دیلر.

 http://uzaghyol.blogfa.com/

نشست بررسی موسیقی عشایری ایران برگزار شد

نشست بررسی موسیقی عشایری ایران برگزار شد

24 آذر 1388  15:02

نشست تخصصی"بررسی موسیقی قومی و عشایری ایران" با حضور اعضای هیئت مدیره خانه موسیقی، کانون های مختلف این خانه، پژوهشگران عرصه موسیقی نواحی ، در خانه هنرمندان برگزار شد.

به گزارش شبکه خبر به نقل از ایرنا ، در این نشست مسائل پیرامون موسیقی عشایری ایران به خصوص آذری زبانان مناطق مختلف مورد بررسی قرار گرفت. 

در این برنامه " جهانگیر اشرفی"، "عباس شیرزادی"، "آهو دشتی" و "امیر سهرابی" داده ها و اطلاعات گرد آوری شده خود را که در طول پژوهش هایشان از موسیقی آذری زبانان مناطق مختلف ایران جمع آوری شده بود به حاضران عرضه کردند. 

در این نشست مسائلی چون"گزارشی از شرایط فعلی موسیقی قومی و عشایری ایران"، "ریشه های موسیقی قومی و عشایری"، "زمینه های معیشتی- تولیدی و اجتماعی شکل گیری این موسیقی"، "نقش تاریخی موسیقی قومی و عشایری" و "تاثیر و تاثرات موسیقی قومی و عشایری از دیگر فرهنگ ها" مورد بررسی قرار گرفت. 

خانه موسیقی اعلام کرده است که گزارش تفضیلی این نشست متعاقبا اعلام می شود